Emile Zola Sözleri

Ünlü yazar Emile Zola sözleri ve kısa hayatı

Zamanının en ünlü Fransız yazarı, 62 yaşında tuhaf bir şekilde öldü. Émile Zola ve eşi Alexandrine, 28 Eylül’de ülkedeki bir büyüden Paris’teki rue de Bruxelles’deki evlerine döndüler. Yağmurlu ve soğuktu bir gecede odalarında kömür ateşi yaktılar .Pencere kapalı uyudular ve Zola her zaman yaptığı gibi kapıyı kilitledi. Emila ailesine son birkaç yılda ona karşı birçok ölüm tehdidi yapıldı. Ne olduğunu anlamadan ikisi de yavaş yavaş karbon monoksit dumanına yenik düştüler. Sabahın üçünde ikisi de kendilerini hasta hissediyorlardı, ama Zola, Alexandrine’in hizmetçileri sadece bir hazımsızlık krizi olduğunu düşündüğü için uyandırmasını durdurdu. Bu ölümcül bir karardı ve daha sonra o yataktan kalktığında hareket edemedi, belki de pencereyi açtı ve yere düştü.

Sabah 9’da, bariz bir şekilde yanlış olan bir şeyle yatak odasının kapısı zorlandı. Zola yerdeydi, ölmüştü ya da neredeyse öyleydi. Alexandrine yatağında baygın yatıyordu. Doktorlar yollandı ve Zola’ya 20 dakika veya daha fazla suni teneffüs verdiler, ama boşuna. Alexandrine iyileşmesi için bir kliniğe götürüldü. Öğleden sonra erken saatlerde kocasının metresi Jeanne Rozerot’a ve ondan iki çocuğuna, Denise ve Jacques’a haber göndermişti. Denise 13. yaş gününü ve Jacques 11. yaşını yeni kutlamıştı. Dehşete kapılmış Jeanne hemen Zola’nın öldürüldüğü sonucuna vardı.

Jeanne Rozerot, Zola’dan 27 yaş daha gençti ve 1888’den beri onun metresiydi, Alexandrine ve Zola’nın çocukları olmadığı için bu durumu isteksizce kabul etmişti. Zola’nın ölümüyle ilgili şüpheli bir şeyden şüphelenen tek kişi metresi olmayacaktı. Dreyfus Olayı üzerinden yetkililere saldırarak milliyetçi sağda fanatik düşmanlar edinmişti. Bu arada, cesedi Paris evinde çiçeklerle süslenmiş açık bir tabutun içinde yatıyordu. Alfred Dreyfus, saygılarını sunmak için gelenlerden biriydi ve Jeanne ve iki çocuk ilk kez eve geldi. Alexandrine klinikten döndü ve 5 Ekim Pazar günü yaklaşık 50.000 kişilik bir kalabalık Montmartre Mezarlığı’ndaki cenaze töreni için hükümet bakanları, yetkililer ve maden işçileri ve Mason delegasyonlarının katıldığı bir kalabalık geldi. Cenaze aracı geçerken askerler silahlarını sundular. Dreyfus oradaydı ve Zola’yı öven bir konuşma yapan Anatole France vardı. ‘Zola’, ‘hukukla yönetme yeteneğine olan inancını kaybetmediği için ülkesine layıktır’ dedi ve ‘insan vicdanının tarihinde bir andı’ sözlerini tamamladı.

Zola’nın öldürüldüğüne dair söylentiler yaygındı. Soruşturma emri verildi ve uzmanlar Paris evinde testler yaptı. Ateşler yakıldı ama karbon monoksit dumanına dair çok az iz vardı ve odaya kapatılan kobaylar zarar görmeden hayatta kaldı. Baca söküldü, ancak çok önemli bir şey bulunamadı, ancak kurum miktarı bacanın düzgün bir şekilde süpürülmediğini gösteriyordu. Görünüşe göre durumu yumuşatmak için endişelenen adli tabip, uzmanların raporlarını kamuoyuna açıklamayı reddetti ve Zola’nın ölümünün doğal sebeplerden kaynaklandığını duyurdu.

Yıllar sonra, 1953’te bir Fransız gazetesine yazılan bir mektupta, Zola’nın yandaki evin çatısı tamir edilirken Dreyfus karşıtı bir soba montaj müteahhidi tarafından öldürüldüğü iddia edildi. O ve adamları, genel gidişatta kimse fark etmeden Emile Zola‘nın evinin bacasını kasten kapatmışlardı ve ardından ertesi gün erkenden, yine fark edilmeden sessizce bacayı açmışlardı. İddiaya göre, 1927’de ölüm döşeğindeyken ne yaptığını itiraf etti. Zola’nın biyografi yazarlarından bazıları itirafı kabul etti, ancak Frederick Brown usta biyografisinde hikayenin doğru olabileceği, ancak artık mümkün olmadığı sonucuna varıyor.

Emile Zola, süresiz olarak Montmartre Mezarlığı’nda bırakılmadı. 1908’de kalıntıları çıkarıldı ve Fransa’nın büyüklerinin onurlu mozolesi olan Pantheon’a gömülmek üzere Paris’e götürüldü. Öfkeli milliyetçiler cenaze arabasını durdurmaya çalışırken çok fazla itme ve itme vardı. Polis ve askerler tarafından geri püskürtüldüler ve tabut içeri alındı ve yüksek bir katafala yerleştirildi. Ertesi sabah Başkan yeniden cenaze törenine katıldı. Alexandrine, Jeanne ve iki çocuk oradaydı. Louis Gregori adında bir gazeteci olan catafalque yakın bir adam tarafından tabancadan iki el ateş edilen kaçınılmaz Dreyfus da öyleydi. Polis tarafından etkisiz hale getirildi. Dreyfus kolundan hafif bir yara aldı. Bütün iş bittikten sonra Alexandrine, Jeanne ve çocuklar mahzene indiler.